"داد" از بیداد می‌گوید

بدترین دانش آن است که هدایتت را تباه کند . [امام علی علیه السلام]

ارزش نیوز

صفحه اصلی پیام‌رسان پست الکترونیک شناسنامه RSS Atom پارسی بلاگ پارسی یار

"داد" از بیداد می‌گوید

کاتب و خاطره نگار شخصی آقای خاتمی در زمان ریاست جمهوری وی، با انتشار نامه ای انتقادی از او خواست بهانه ای برای پوشاندن خطاها و جاه طلبی های حزب مشارکت نشود.

بابک داد نویسنده کتاب صد روز با خاتمی که پیش از این برخی گزارش های ویژه وی درباره سفرها و دیدارهای خاتمی به هنگام ریاست جمهوری در برخی روزنامه ها چاپ شد، در نامه خود خطاب به خاتمی تصریح کرد:

مشخصاً انگشتم به سوی برخی از دوستان مشارکتی است. سخنم درباره کسانی است که با بودجه های فراوان در دولت شما تشکیل جبهه دادند، اما حتی نتوانستند در میان گروههای دوم خردادی، جبهه ای تشکیل دهند یا صاحب کمترین اثر و اقتداری باشند. حال که آنان هنوز در اندیشه بازگشت به قدرت اند و باز قصد دارند بدون برنامه ای عملی و ممکن، این مسیر را طی کنند و به همین هیچ کجایی که الان رسیده اند برسند.
وی می افزاید: دوستان اصلاح طلب ما، قبل از دوم خرداد نشان داده بودند که در زاویه «منتقد بودن از قدرت» و در مقام «نقد و سخن»، چهره دوست داشتنی و مظلومی دارند و در آن زاویه توانستند چهره وجیهی از خود به نمایش بگذارند.

اما همین که دست تقدیر آنها را در زاویه مقابل یعنی در موضع قدرت و منصب نشاند، به کلی آن وجاهت را از دست داده و دکوراژه و حتی هول آور شدند.

بابک داد می نویسد: ممکن است جبهه مشارکت بتواند بعد از هشت سال فرصت سوزی و کم فروشی و کم کاری، و بعد از دو سال استراحت و مرخصی اجباری(!) حال با شعارهای داغ تازه ای وارد عرصه شود و بتواند مردم را دوباره فقط کمی احساساتی کند، اما این مردم دیگر خودشان را برای دومین بار فدای این دوستان مظلوم و طفلکی نمی کنند! ضمن اینکه یک ایراد کوچک وجود دارد؛ هنوز خیلی از آن سالها دور نشده ایم و مردم هم آنقدرها دچار آلزایمر و فراموشی نشده اند که حرفها و کردار این دوستان را در آن هشت ساله بکلی فراموش کرده باشند. مجلس بی ثمر ششم هنوز در خاطر مردم هست. با همه تلاشی که دوستان می کنند تا آن مجلس را بعنوان مجلسی قهرمان و قربانی و یکه جلوه دهند، اکنون جز خاطراتی از جاه طلبی ها و خودخواهی ها و عملکرد بیهوده بسیاری از نمایندگان آن در اذهان عموم برجای نمانده است.

وی با بیان اینکه «دوستان ما، زمانی که در مسند قدرت قرار گرفتند، حتی نتوانستند بگویند برنامه شان برای قدمهای اول در دوره چهارساله مسئولیتشان چیست؟» می نویسد: راستش این است که جز شعارهای دلفریب، خیلی از این دوستان نه به آن آرمانها دلبستگی دارند و نه راه رسیدن به آن مدینه فاضله را می دانند. آن شعارهای بلند و دور از دسترس، صرفاً «کوچه در رو» مناسبی بود و هست برای فرار محترمانه از سؤالات و انتظارات مردم! مردم به کسانی که از کوچه های در رو می گریزند، کمتر مجال دوباره ای می دهند. این جامعه به حضور دوباره دوستان مشارکتی در انتخابات آینده یک تلخ خنده می زند و روی برمی گرداند. با حضورتان در جلوداری این دوستان، مخاطب آن تلخ خنده نشوید و بگذارید همچنان ختم و خاتم امیدهای مردم برای روزهای آینده باقی بمانید.

بابک داد در پایان خطاب به خاتمی تصریح کرد: واقعیت هراس آور این است که دوستان عزیز ما، هنوز خیلی چیزها را از ما در تاریخ نیاموخته اند. دوستان ما برخلاف نامی که برگزیده اند، هنوز جز دعوا و جنگ و جاه طلبی و حذف و نقدناپذیری و تکروی، چیزی از آن سالها یاد نگرفته اند. به عبارتی نه اهل کار در یک جبهه واحدند و نه اهل تشکیل چنان جبهه ای هستند و نه متأسفانه اهل مشارکت و مرافقت و دوستی اند.

... تمام خواهشم از شما این است که به دوستان انذار و هشدار دهید مادامی که به چنان جبهه واحد و مقتدری تبدیل نشده اند و مادامی که برنامه ممکن و عملی ندارند، از رانت آبرو و احترام شما نزد مردم بهره نگیرند و نخواهند شما پشت چکهایشان را امضا کنید!

تا رسیدن به چنان جایی، دوستان بهتر است مرخصی خود را تمدید کنند و تاریخ بخوانند. منبع